Wat is het verschil tussen ITF en WTF Taekwondo? (2023)

Hoewel over het algemeen hetzelfde, zijn er enkele verschillen tussen ITF en WT (voorheen WTF) Taekwondo. Voor alle duidelijkheid: ITF staat voor International Taekwondo Federation en WT staat voor World Taekwondo. Dus, wat is het echte verschil tussen de twee?

Het belangrijkste verschil tussen ITF en WTF Taekwondo is dat ITF dient als een instelling waar studenten de kunst van Taekwondo kunnen leren en WT (voorheen WTF) is een Taekwondo-bestuursorgaan dat zich richt op regels en voorschriften van Taekwondo-wedstrijden.

Afgezien daarvan, als het gaat om ITF en WT Taekwondo, zijn er ook verschillen in hun oorsprong, technieken, regels in wedstrijden, enz. Laten we dus eens kijken naar alle verschillen tussen ITF en WT Taekwondo.

Korte geschiedenis van Taekwondo

De krijgskunst van Taekwondo (ook wel gespeld als Tae Kwon Do of Taekwon-Do) is van Zuid-Koreaanse oorsprong en dateert uit de jaren 1940, d.w.z. kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog. De kunst heeft zijn oorsprong in Japanse en Chinese krijgskunsten, maar is tegenwoordig een duidelijk aparte kunst en sport op zich.

Oorspronkelijk heette hetTae Soo Do(ofTae Su Do), een uitdrukking die bestond uit de woorden "to stamp" (Koreaans: 跆tae), "hand" (Koreaans: handZijn), en "manier, discipline" (Koreaans: 道Doen). De Zuid-Koreaanse generaal en krijgskunstenaar Choe Hong-hui pleitte echter voor een andere etymologie en verving het woord "hand" door het woord "vuist" (Koreaans: 拳gekwonofgwon), waarmee de moderne naam van de beroemdste krijgskunst van Zuid-Korea is ontstaan.

Aanvankelijk beperkt tot Azië en, in geringe mate, Noord-Amerika, bereikte de kunst van Taekwondo wereldwijde bekendheid na de Olympische Spelen van 1988 in Seoul, Zuid-Korea. Taekwondo was toen slechts een demonstratiesport, maar werd aan een groter publiek gepresenteerd en was sinds de Olympische Spelen van 2000 in Sydney een officieel Olympisch evenement; het is sinds 2000 naast judo de enige Aziatische krijgskunst die is opgenomen in het officiële Olympische programma.

Competitieve Taekwondo

Competitief Taekwondo is een ietwat complex probleem, vanwege twee internationaal erkende bestuursorganen die enigszins verschillende opvattingen hebben als het gaat om de regels van de kunst. De algemene ideeën zijn natuurlijk identiek, maar er zijn bepaalde verschillen die een onderscheid maken tussen WT (voorheen WTF) en ITF Taekwondo.

World Taekwondo (WT), voorheen bekend als de World Taekwondo Federation (WTF), werd opgericht in 1973 nadat de Koreaanse regering de ITF officieel had verlaten. Het werd opgericht als de officiële Taekwondo-academie en het belangrijkste doel was om een ​​uniforme stijl van Taekwondo te creëren. De criteria worden algemeen aanvaard en worden tegenwoordig gebruikt als de officiële Olympische criteria.

De Internationale Taekwon-Do Federatie (ITF) is, interessant genoeg, de oudste van de twee organisaties (het werd opgericht in 1955), maar vanwege politieke meningsverschillen werd het officieel verlaten door de Koreaanse staat en zijn moderne invloed is aanzienlijk kleiner dan voorheen . Hoewel sommige toernooien nog steeds ITF-regels gebruiken, vertegenwoordigen ze een substantiële minderheid.

Taekwondo-wedstrijden worden meestal gehouden in drie hoofdcategorieën - sparren, breken en patronen (vormen) - hoewel er ook andere evenementen kunnen zijn, zoals demonstraties en zelfverdediging. Het belangrijkste evenement is natuurlijk sparren, wat ook het enige Olympische evenement is dat verband houdt met de sport. Zoals eerder vermeld, gebruikt de overgrote meerderheid van de toernooien (inclusief de Olympische) de WT-regels, terwijl de ITF-regels aanwezig zijn in een minderheid van de competities.

Hoewel ze over het algemeen vergelijkbaar zijn, zijn er enkele verschillen tussen hen. ITF-regels staan ​​directe handaanvallen op het hoofd toe (wat WT verbiedt), maar sparring is geen volledig contact en overmatig contact is niet toegestaan. Een direct gevolg van laatstgenoemde uitspraak is dat een deelnemer wordt gediskwalificeerd als hij zijn tegenstander zodanig verwondt dat hij niet verder kan vechten, m.a.w. wordt uitgeschakeld.

Er is ook een verschil in het sparringgebied - WT verbiedt een gebied van 8 × 8 meter, terwijl ITF 9 × 9 verbiedt.

Er zijn er ook enkeleverschillen als het gaat om de officiële uitrusting, maar dat zal in dit artikel niet diepgaand worden geanalyseerd.

Een ander verschil is als het gaat om het classificatiesysteem, dus zorg ervoor dat je onzeartikel over Taekwondo-riemen.

Taekwondo-scoresysteem

Het belangrijkste doel van een sparringcompetitie is om je tegenstander te verslaan (WT en ITF) of hem knock-out te slaan (WT). De punten worden beheerd door juryleden, die ofwel de techniek evalueren op basis van elektronische scoreregistratie (gebruikt in de meeste WT-evenementen) of de wedstrijd observeren en zelf punten toekennen (de meeste ITF-evenementen, aangezien ITF niet universeel elektronische scoreregistratie accepteert).

Het WT-systeem verdeelt aanvallen in drie categorieën: scorende technieken, toegestane maar niet-scorende technieken en verboden technieken. De eerste twee spreken voor zich, terwijl de laatste technieken omvat zoals schoppen of stoten onder het middel. In WT-competities wordt het gevecht meestal gestopt na een succesvolle score, terwijl ITF continu scoren mogelijk maakt.

Wat het puntensysteem betreft, zijn er verschillen tussen WT en ITF. WT heeft een puntenbereik van 1 tot 5, terwijl ITF een bereik van 1 tot 3 punten gebruikt; er is ook een verschil tussen het scoresysteem van elke nationale federatie binnen de ITF, terwijl WT een uniform scoreformaat gebruikt voor al zijn competities.

Het WT-formaat is als volgt:

Het ITF-formaat is een beetje anders. Zoals gezegd kan elke nationale federatie zijn eigen scoresysteem opleggen, maar de algemene ITF-richtlijnen zijn als volgt:

Zoals we kunnen zien, heeft WT een meer ontwikkeld en gedetailleerd systeem dat een grotere verscheidenheid aan technieken en aanvallen dekt. WT richt zich op zowel het doelwit als de techniek, d.w.z. de manier waarop de aanval wordt uitgevoerd. Aan de andere kant heeft ITF niet zo'n specifiek onderscheid, het richt zich eerder op het doelwit en het type aanval en slechts enigszins op de techniek, maar - zoals gezegd - kan dat in sommige ITF-competities anders zijn, aangezien de organisatie een liberale benadering van de aangesloten federaties.

WT heeft ook één specifiek punt als het om punten gaat en het gaat om situaties waarin het verschil overweldigend aan de kant van één concurrent ligt. Namelijk, als een deelnemer een verschil van 20 punten behaalt aan het einde van de tweede ronde (van de drie, meer hieronder) of op enig moment tijdens de derde en laatste ronde, wordt hij automatisch tot winnaar uitgeroepen. ITF, voor zover we hebben kunnen achterhalen, heeft zo'n regel niet.

In plaats van een conclusie - de praktische aspecten van vechten

In plaats van een samenvatting van wat we tot nu toe hebben meegemaakt, zullen we u zelfs in het laatste deel van ons verhaal iets nieuws presenteren. Tot nu toe hebben we namelijk de oorsprong van Taekwondo besproken, de basisorganisatiestructuur van competitief Taekwondo, het basisdoel en hoe het wordt bereikt. Hier zullen we een paar andere onderwerpen aanstippen die te maken hebben met de praktische aspecten van competitief Taekwondo en die verband houden met het hoofdonderwerp van deze tekst.

Dus hoe een competitieve Taekwondo-wedstrijd is gestructureerd, we kunnen zeggen dat deze is verdeeld in rondes. WT-competities gebruiken een format van drie ronden, dus de winnaar is de deelnemer die meer punten heeft na drie volledige ronden, tenzij de wedstrijd voor die tijd op een andere manier werd gestopt.

Als aan het einde van de reguliere speeltijd de punten gelijk zijn, wordt er een extra vierde ronde gespeeld waarin de winnaar wordt bepaald via de "gouden punt"-regel, d.w.z. de eerste die een punt scoort, wint.

Als door toeval niemand dat punt behaalt, verklaren de juryleden de winnaar op basis van de superioriteit of op basis van het aantal begane overtredingen. ITF, aan de andere kant, heeft geen drie, maar twee rondes en een continu vechtsysteem waarbij de deelnemers gedurende een bepaalde tijd (min. 2 minuten) continu vechten. De winnaar wordt bepaald op basis van meer behaalde punten gedurende de wedstrijd.

Het laatste punt van zorg zijn de boetes. WT heeft twee sets regels met betrekking tot straffen, één voor het overtreden van de spelregels en één voor het overtreden van de tijdgerelateerde regels. Stalling is een van de laatste, terwijl de eerste schendingen omvat zoals illegale aanvallen (bijv. in de nek, onder de taille, enz.) en andere. De jury kent strafpunten toe voor overtredingen, met een maximum van 10 per wedstrijd. Als een deelnemer 10 strafpunten verzamelt in één gevecht, wordt hij automatisch uitgeroepen tot verliezer van de wedstrijd.

ITF heeft een heel andere benadering van sancties. In ITF-competities zijn er geen strafpunten, maar na het begaan van een overtreding krijgt de deelnemer een of meer punten afgetrokken van zijn totaal per overtreding. Als een deelnemer drie punten aftrek krijgt, wordt hij automatisch gediskwalificeerd. ITF heeft ook een waarschuwingssysteem waarbij een punt wordt afgetrokken wanneer de speler drie waarschuwingen verzamelt.

En dat is alles voor vandaag. Ik hoop dat je genoten hebt van deze korte studie van competitief Taekwondo en dat het je zal helpen bij je inspanningen, wat die ook mogen zijn. Tot de volgende keer!